มรณสติ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุท ธัสสะ(๓ ครั้ง) ข้าพเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาค อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น  พุทธัง สรณัง คัจฉามิ  - ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งที่ระลึก ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ  - ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่งที่ระลึก สังฆัง สรณัง คัจฉามิ  - ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่งที่ระลึก
การเจริญมรณสติ
การเจริญมรณสติ หรือการเจริญมรณานุสติ คือ การระลึกถึงความตาย ถือเป็นการเตรียมใจรับมือกับความตายที่ดีที่สุด คือ การทำใจให้คุ้นชินกับความตายเป็นอันดับแรก เพื่อจะให้เกิดความไม่ประมาท จนเกิดความสลดใจรู้สึกขึ้นในจิตจริงๆ ว่าตนเองจะต้องตายแน่ๆ ดังนั้น เราจำเป็นต้องเร่งขวนขวายในการที่จะทำความดี เตรียมตัวไว้ให้พร้อมเสมอกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นเพราะเราสามารถรู้ได้ว่าจะเกิดวันไหน แต่เรื่องวันตายหรือความตายแล้ว เรามิอาจรู้ได้ ดั่งมรณสัญญา ที่ว่า "ชีวิตของเรานี้จะมีอยู่ต่อไปได้อีกชั่วระยะเวลาหายใจเข้าออกเท่านั้น" เพราะความตายสามารถเกิดขึ้นกับเราได้ทุกเมื่อ อาจเป็นอีกวินาทีข้างหน้า คืนนี้ วันพรุ่งนี้ เดือนหน้า ปีหน้า หรืออาจจะเป็นอีกสิบปีข้างหน้าก็ได้ เมื่อระลึกได้เช่นนี้แล้ว ก็ต้องสำรวจหรือถามตนเองว่า     "เราพร้อมที่จะตายหรือยัง เราได้ทำสิ่งที่ควรทำเสร็จสิ้นแล้วหรือยัง และพร้อมที่จะปล่อยวางสิ่งทั้งปวงแล้วหรือยัง" แต่นี้ไป จะว่าในการเจริญมรณสติ เมื่อจะเจริญตามบาลี ว่าดังนี้ มะระณะ ธัมโมมหิ มรณัง อนตีโต (ชายว่า) มะระณะ ธัมมามหิ มรณัง อนตีตา(หญิงว่า) หรือว่า ตัวเรามีความตาย เป็นธรรมดา ล่วงความตายไปไม่ได้แล้วดังนี้ก็ได้ หรือจะคิดถึงความตาย โดยนัยนี้ว่า อะธุวัง ชีวิตัง, ธุวัง มะระณัง, อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง, มะระณะ ปะริโยสาณัง เม ชีวิตัง, ชีวิตัง เม อะนิยะตัง, มะระณัง เม นิยะตัง มรณสติกัมมัฎฐาน หันทะ มะยัง มะระณะสะติกัมมัฏฐานัง กะโรมะ เส อะธุวัง โข เม ชีวิตัง - ชีวิตนี้เป็นของไม่ยั่งยืน, ธุวัง มะระณัง เอกังสิกัง - ความตายนั้นยั่งยืนโดยส่วนเดียว, อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง - เราพึงตายเป็นแน่แท้, มะระณะ ปะริโยสานัง เม ชีวิตัง - ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ, มะระณะ ปะฏิพัทธัง เม ชีวิตัง - ชีวิตของเราเกี่ยวเนื่องอยู่ด้วยความตาย, มะระณะธัมโมมหิ - เรามีความตายเป็นธรรมดา, มะระณัง อะนะตีโต - จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้, มะระณัง ภะวิสสะติ - ความตายจักต้องมีโดยแท้, ชีวิตินทฺริยัง อุปัจฉิชชิสสะติ - อินทรีย์คือชีวิตจะเข้าไปตัด, มะระณัง มะระณัง - ความตาย ความตาย, เอกังสิกัง - เป็นไปโดยส่วนเดียวแน่แท้แล. --- ให้พิจารณาความตายของตนทุกวัน --- การเตรียมตัวเตรียมใจรับมือกับความตายที่ดีที่สุดคือ การทำใจให้คุ้นชินกับมันเป็นเบื้องแรก เพื่อมิให้ความตายเป็นสิ่งแปลกหน้าอีกต่อไป ด้วยการระลึกนึกถึงความตายอยู่เสมอ นั่นคือการเจริญ "มรณสติ" อยู่เป็นประจำ จะเป็นตัวช่วยคอยกระตุ้นเตือนให้เราอยู่อย่างไม่ประมาท และไม่หลงเพลินกับสิ่งที่มิใช่สาระของชีวิต สอนให้เห็นแจ้งในสัจธรรมของชีวิต ว่าไม่มีอะไรเที่ยงแท้ ไม่มีอะไรน่ายึดถือ และไม่มีอะไรที่ยึดถือเป็นของเราได้เลยแม้แต่อย่างเดียว และไม่ว่าจะหลีกหนีให้ไกลเพียงใด ทุกคนก็หนีความตายไม่พ้น มรณสติจะช่วยเตือนว่า ทุกคนต้องตายอย่างแน่นอน  ความตายสามารถเกิดขึ้นได้ทุกขณะ พร้อมกันหรือยัง? ได้ทำในสิ่งที่ควรทำเสร็จแล้วหรือยัง และพร้อมที่จะปล่อยวางสิ่งทั้งปวงแล้วหรือยัง หากยังไม่พร้อม เราควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์อย่างเต็มที่ เร่งทำสิ่งที่ควรทำให้เสร็จสิ้นกันเถอะ หลังจากนั้น... share.psu.ac.th/blog/sk003/27022 เมนูหลัก